نشاط

سالهاست که منتظر آغاز سفرم
سفری با تو
سفری که بوی عشق دهد
بیا برویم من و تو با هم
تو را نمی دانم اما خودم برای رفتن ثانیه شماری می کنم
من می ترسم
از راه! از تو !
اما بخاطرت باید رفت
بوی خون مشام را پر می کند و بوی گل
تو را در پرتو تو می بینم و برایم کافیست
به تو می اندیشم هر لحظه 
باید با تو باشم 
باید یاد بگیرم و همین بوی پیکار میدهد
می ترسم
از مردم دور و برم
که چه ها خواهند گفت
می دانم بی تو بودن بسی سخت تر است  
تو مرا از درون تو راهنمایی کن
رفتن اوج من است 
ایا میتوانم پا به پایت بیاییم 
که تو خود این راه را ساخته ای 
و من تنها همین یک بار مجال آمدن با تو را دارم
اگر با تو بیایم 
اگر با تو نیایم
می ترسم
شوق آمدن دیوانه ام میکند و ترس پای بند
مرا دعا کن
ویرانه ام
پریشانم
آمدن فناست و نیامدن نیستی
(در آب مرده بهتر که در آرزوی آبی)
میدانی که می آیم و می دانی که ماندنی نیستم
یاریم کن
یاریم کن
یاریم کن