نشاط

سالهاست که منتظر آغاز سفرم
سفری با تو
سفری که بوی عشق دهد
بیا برویم من و تو با هم
تو را نمی دانم اما خودم برای رفتن ثانیه شماری می کنم
من می ترسم
از راه! از تو !
اما بخاطرت باید رفت
بوی خون مشام را پر می کند و بوی گل
تو را در پرتو تو می بینم و برایم کافیست
به تو می اندیشم هر لحظه 
باید با تو باشم 
باید یاد بگیرم و همین بوی پیکار میدهد
می ترسم
از مردم دور و برم
که چه ها خواهند گفت
می دانم بی تو بودن بسی سخت تر است  
تو مرا از درون تو راهنمایی کن
رفتن اوج من است 
ایا میتوانم پا به پایت بیاییم 
که تو خود این راه را ساخته ای 
و من تنها همین یک بار مجال آمدن با تو را دارم
اگر با تو بیایم 
اگر با تو نیایم
می ترسم
شوق آمدن دیوانه ام میکند و ترس پای بند
مرا دعا کن
ویرانه ام
پریشانم
آمدن فناست و نیامدن نیستی
(در آب مرده بهتر که در آرزوی آبی)
میدانی که می آیم و می دانی که ماندنی نیستم
یاریم کن
یاریم کن
یاریم کن

شرر

منتظرت هستم
سالهاست که منتظرم
من نامت را از نجوای برگها شنیدم
من نامت را بر روی کوهها خواندم
من نامت را از گل محمدی بوییدم
من می دانم تو آماده ای که بیایی
اما آیا من هم این احساس را دارم
آری من  نیز چنین خواهم بود
من صبورانه منتظرت می مانم
من مشتاقانه منتظرت هستم
من می دانم جه خواهی کرد آنگاه که بیایی
من بزرگ خواهم شد تا تو بتوانی بر من تکیه کنی
من بزرگ می مانم حتی اگر به ظاهر نباشم
من منتظرت هستم

غبار

زین پس کاشانه ام را بر باد می سازم
                                                                        تا همیشه در راه باشم
زین پس به کوه نمی اندیشم
                                                                        تا نکند در رفتنم سنگین گردم
زین پس به درخت هم نمی اندیشم 
                                                                        تا ریشه در خاک نداشته باشم
زین پس به قاصدک عشق می ورزم
                                                                        تا سبک باشم
زین پس به آزادی نمی اندیشم
                                                                        تا رهاییم را زیر سوال نبرم
زین پس خیره نمی شوم
                                                                        تا نگاهم مرا از رفتن قافل نکند
زین پس حریر را لمس نمی کنم
                                                                        تا خیال؛ مرا از راهم دور نکند
زین پس تورا می خوانم 
                                                                        تا راهم درخشان بماند
و آنگاه می توانم بگذارم و بگذرم